تحول تعیین سرنوشت(3)

ب ـ ۲ـ اطلاق اصل تعیین سرنوشت به كل مردم در یك دولت مستقل حاكمه
در منشور ملل متحد عبارت «مردم» یا مردمان[۱۶۳] به‌معنای كسانی است كه باید دیر یا زود تبدیل به یك ملت می‌شدند،[۱۶۴] اگرچه كه بحث اصلی در مذاكرات مقدماتی مربوط به ساكنین سرزمینهایی بود كه توسط آلمان نازی اشغال شده بود.[۱۶۵] بسیاری از دولتهایی كه عضو ملل متحد شدند، وارث طیف گوناگونی از «مردم» بودند و از آنجا كه با مسئله ادغام این مردمان در پروسه وحدت ملی مواجه بودند، معیار سرزمین را در اعمال اصلی تعیین سرنوشت حاكم كردند.

تحول تعیین سرنوشت(2)

الف ـ حق مردم برای تعیین سرنوشت خارجی[۸۹]
اگرچه بانیان منشور در زمان تدوین آن، مسئله مستعمرات را صریحاً مطرح ن&#۱۷۰۵;ردند، ل&#۱۷۰۵;ن اولین حوزه‌ای &#۱۷۰۵;ه مسئله حق تعیین سرنوشت در آن مطرح شد، مستعمرات و سرزمینهای غیرخودمختار بود. در عین حال، اعمال این حق در مورد مستعمرات و سرزمینهای غیرخودمختار، بدیهی‌ترین و قابل‌قبول‌ترین قرائت از این مفهوم حقوقی بود &#۱۷۰۵;ه با &#۱۷۰۵;مترین مقاومت از سوی دولتها مواجه شد.

تحول تعیین سرنوشت(1)

اصل تعیین سرنوشت یكی از اصول پایه حقوق بین‌الملل معاصر است. این اصل در ماده یك منشور و در زمره اهداف و مقاصد ملل متحد ذكر شده؛ منشور از حق تعیین سرنوشت به‌عنوان یكی از مبانی و پایه‌های روابط دوستانه و مسالمت‌آمیز بین دولتها و ملتها یاد كرده است. با این‌حال اصل مزبور فاقد آن استحكامی است كه اصول دیگری همچون اصل عدم توسل به زور یا اصل برابری حاكمیتها یا اصل عدم مداخله از آن برخوردارند. موقعیت حقوقی این اصل تا مدتها محل تردید بود. ‎آیا اصل تعیین سرنوشت اصلی سیاسی بود یا یك اصل حقوقی ؟ تدوین میثاقین پاسخی برای این پرسش فراهم كرد.